Algemeen

De 30%-regeling is een belastingmaatregel in Nederland die speciaal is ontworpen voor werknemers die van buiten Nederland naar Nederland komen om hier te werken. Deze regeling helpt om de extra kosten, de zogenoemde extraterritoriale kosten, te compenseren die gepaard gaan met werken en wonen in een ander land.

 

Wat zijn extraterritoriale kosten?

Extraterritoriale kosten zijn de extra kosten die werknemers maken omdat zij tijdelijk in een ander land werken. Denk hierbij aan hogere kosten van levensonderhoud, dubbele huisvestingskosten, reiskosten voor bezoek aan het thuisland, en kosten voor het verkrijgen van een verblijfsvergunning.

 

Voordelen van de 30%-regeling

In plaats van de werkelijke extraterritoriale kosten te vergoeden, kan de werkgever ervoor kiezen om 30% van het salaris, inclusief eventuele vergoedingen, belastingvrij te verstrekken aan de werknemer. Dit biedt een belastingvoordeel voor zowel de werkgever als de werknemer:

• Voor de werknemer: Het netto-inkomen stijgt door de belastingvrije vergoeding.
• Voor de werkgever: De regeling maakt het aantrekkelijker om buitenlandse werknemers aan te nemen door de financiële lasten te verlichten.

Voorwaarden

Om in aanmerking te komen voor de 30%-regeling, moet aan de volgende voorwaarden worden voldaan:

• Werknemer van buiten Nederland: De werknemer moet van buiten Nederland zijn aangeworven of uitgezonden naar Nederland.
• Specifieke deskundigheid: De werknemer moet over specifieke deskundigheid beschikken die schaars is op de Nederlandse arbeidsmarkt. Dit wordt beoordeeld aan de hand van inkomensnormen.
• Toestemming belastingdienst: De werkgever en werknemer moeten gezamenlijk een verzoek indienen bij de Belastingdienst om toestemming te krijgen voor de toepassing van de regeling.

 

Duur van de regeling

De 30%-regeling kan maximaal 5 jaar worden toegepast. Er kunnen echter verlengingen of aanpassingen plaatsvinden afhankelijk van de individuele omstandigheden en in overleg met de Belastingdienst.

 

Inkomensnorm

De inkomensnorm is een criterium dat wordt gebruikt om te bepalen of een werknemer in aanmerking komt voor de 30%-regeling. Deze norm is ingesteld om te waarborgen dat alleen werknemers met een specifieke deskundigheid, die schaars is op de Nederlandse arbeidsmarkt, van de regeling kunnen profiteren. De inkomensnorm helpt bij het aantonen van deze specifieke deskundigheid.

 

Hoe werkt het?

De inkomensnorm wordt uitgedrukt in een minimum bedrag dat het jaarsalaris van de werknemer moet overschrijden om in aanmerking te komen voor de regeling. Dit minimumbedrag varieert afhankelijk van de leeftijd en opleiding van de werknemer:

• Werknemers met specifieke deskundigheid: Voor deze groep moet het jaarloon minimaal € 46.107 bedragen in 2024.
• Werknemers jonger dan 30 jaar met een mastertitel: Voor deze werknemers is de inkomensnorm lager vastgesteld, namelijk op € 35.048 per jaar in 2024.
• WNT-norm: Dit is de maximale grondslag voor de regeling en is voor 2024 vastgesteld op € 233.000 per jaar. Deze norm geldt onder de Wet normering topinkomens.

Overzicht inkomensnormen 2024	Norm per jaar	Norm per maand	Norm per 4-weken
Werknemers met specifieke deskundigheid:	46.107,00	3.842,25	3.546,69
Werknemers jonger dan 30 jaar met een mastertitel:	35.048,00	2.920,67	2.696,00
WNT-norm (Wet normering topinkomens)	233.000,00	19.416,67	17.923,08

De inkomensnormen wordt jaarlijks vastgesteld door de Belastingdienst.

 

Wat houdt de inkomensnorm in?

De inkomensnorm wordt getoetst aan het loon voor de loonbelasting en volksverzekeringen (fiscaalloon kolom 14 van de loonstaat). Het loon voor de loonbelasting en volksverzekeringen (fiscaalloon) omvat het volledige bruto inkomen minus bruto aftrekposten zoals pensioenpremies van een werknemer, voordat er belasting en premies worden ingehouden. Dit is het bedrag dat wordt gebruikt om te bepalen of een werknemer voldoet aan de inkomensnormen die zijn vastgesteld voor de 30%-regeling. Het loon in deze kolom kan extra vergoedingen en bonussen omvatten, maar is exclusief belastingvrije vergoedingen en uitkeringen.

 

Waarom is de inkomensnorm belangrijk?

De inkomensnorm is essentieel omdat het aantoont dat de werknemer over een specifieke deskundigheid beschikt die niet gemakkelijk te vinden is op de Nederlandse arbeidsmarkt. Het helpt om te rechtvaardigen dat de werknemer een belastingvrije vergoeding van 30% van het loon ontvangt, aangezien deze vergoeding bedoeld is om de extra kosten van het werken in Nederland te compenseren.

Implementatie in Polaris

Er zijn twee methoden om de 30%-regeling toe te passen in Polaris:

1. Uithollingsmethode

De meest gebruikelijke methode voor de toepassing van de 30%-regeling is de bruto methode, ook wel uithollingsmethode genoemd. Hierbij wordt in Polaris 30/70 van het fiscaalloon bruto ingehouden en tegelijkertijd netto vergoed. Deze regeling houdt automatisch rekening met de minimum- en maximumnorm bedragen.

 

Let op: deze methode werkt niet in combinatie met netto-bruto componenten.

 

Componenten die nodig zijn:

 

Een component met de werking “Netto 30% regeling uitholling”. In het veld Percentage moet de waarde 42,8571 ingevoerd worden (fiscaalloon = 100 x 30/70).

 

Een grondslag “Fiscaalloon 30%” die gekoppeld moet zijn in het tabblad waarde.

 

Een component met de werking “Bruto aftrek 30% regeling”.

 

Medewerker

Bij de medewerker moet de relevante component worden toegevoegd onder Persoon > Dienstverband > Component met de waarde 1.

Wanneer de medewerker jonger is dan 30 jaar met een mastertitel, moet dit worden aangegeven in het tabblad Persoon > Stamgegevens > Loonheffing/SV.

 

Berekening

De berekening van de 30%-regeling verloopt in meerdere stappen:

• Het fiscaal loon van de medewerker wordt getoetst of het aan de minimum- en maximumnorm voldoet.
• Wanneer in een periode het fiscaalloon lager is dan het minimumnorm bedrag dan wordt de 30% regeling niet toegepast tenzij er een inhaaleffect plaatsvindt voor niet benutte ruimte.
• Wanneer in een periode het fiscaalloon hoger is dan het maximumnormbedrag dan wordt de 30% regeling berekend over het maximumnormbedrag.

 

Deze methode en stappen zorgen ervoor dat de 30%-regeling correct en efficiënt wordt toegepast in Polaris, wat zorgt voor een juiste en duidelijke salarisverwerking.

  

Loonstrook

Op de loonstrook worden twee componenten getoond:

• Bruto aftrek 30% regeling
• Netto 30% regeling uitholling

 

2. Netto methode

In tegenstelling tot de uithollingsmethode kent Polaris ook de netto methode. Het aflagen van alle bruto componenten zoals salaris en bonus moet dan handmatig plaatsvinden.

 

Voorbeeld: Medewerker verdient een fulltime salaris van € 6.500 per maand. In Polaris wordt dan € 4.550 (€ 6.500 x 70%) ingevoerd in het tabblad “Salaris”.

 

Let op:

Deze methode houdt geen rekening met de minimumnormbedragen en de maximumnormbedragen!

 

Deze methode houdt ook geen rekening met de instelling in het tabblad Persoon > Stamgegevens > Loonheffing/SV wanneer de medewerker jonger is dan 30 jaar met een mastertitel

 

In tegenstelling tot de uithollingsmethode werkt deze methode werkt wel in combinatie met netto/bruto componenten.

Om gebruik te kunnen maken van de netto methode, moeten in de database specifieke componenten aanwezig zijn:

 

Een component met de werking “Netto 30% regeling uitholling”. In het veld Percentage moet de waarde 42,8571 ingevoerd worden (fiscaalloon = 100 x 30/70).

 

Een grondslag “Fiscaalloon 30%” die gekoppeld moet zijn in het tabblad waarde.

Medewerker

Bij de medewerker moet de relevante component worden toegevoegd onder Persoon > Dienstverband > Component met de waarde 1.

Loonstrook

Op de loonstrook wordt één component getoond:

• Netto 30% regeling